ေရး - ဝင္းမင္းေထြး
ဆုိ - ထူးအိမ္သင္
ေသြးေၾကာထဲက ေအာ္ညည္းေန အေဖာ္ကြဲ ဝိဉာဥ္ဝဲလည္ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းမေတြ႔ႏုိင္တယ္
ငါ့ဝိဉာဥ္ရယ္ အုိေမာပန္းလြန္းေနျပီ ခုိနားခြင့္မရေသးဘူး ဒုကၡျမစ္မ်ားသာ စီးဆင္းရာဟာ ငါကုိယ္တုိင္လားကြာ ဒုကၡျမစ္မ်ားသာ စီးဆင္းရာဟာ ငါကုိယ္တုိင္လားကြာ ေျပးထြက္ရာ ေျမမရွိ လမင္းေရွ႕မွာ ကြဲေၾကေမာဟုိက္ ပင္ပန္းလြန္းေနျပီ
အခါးသီးဆံုးမ်ားက ငါကုိယ္တုိင္ပဲလား ဒါမင္းအတြက္ ဆုိ မေပးခ်င္ငါေျပးထြက္ခဲ့ခ်င္တယ္
ငါ့ဝိဉာဥ္ရယ္ အုိေမာပန္းလြန္းလြန္းတယ္ ခုိနားခြင့္မရေသးဘူး ဒုကၡျမစ္မ်ားသာ စီးဆင္းရာဟာ ငါကုိယ္တုိင္လားကြာ အဆိပ္ျမစ္မ်ားသာ စီးဝင္ရာဟာ ငါပဲျဖစ္ေနမလား ေျပးထြက္ရာ ေျမမရွိ လမင္းေရွ႕မွာ ကြဲေၾကေမာဟုိက္ ပင္ပန္းလြန္းေနျပီ
ငါ့ဝိဉာဥ္ရယ္ အုိေမာပန္းလြန္းလြန္းတယ္ ခုိနားခြင့္မရေသးဘူး ဒုကၡျမစ္မ်ားသာ စီးဆင္းရာဟာ ငါကုိယ္တုိင္လားကြာ အဆိပ္ျမစ္မ်ား စီးေန အရွည္လ်ားဆုံးျမစ္ဟာ ငါ့ရဲ့ဝိဉာဥ္လား
11:33 PM 3/20/2013
No comments:
Post a Comment