ေရး - မိုးမိုး
ဆို - မိုးမိုး
မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္သြား
ငါ့ရဲ့အမူအယာမ်ားလည္း
နင့္အနားေရာက္တိုင္း
ငါကေလးေလး တစ္ေယာက္လိုပဲ
အေမေမြးကတည္းကရွိတဲ့
ငါ့ရဲ့ လက္မ်ားလည္း
ဘယ္နားမွာ သြားငါသိမ္းထားရမ္မသိခဲ့
မင္းနဲ႔ေတြ႔တိုင္း ဒုကၡေရာက္တဲ့
ငါ့ရဲ့အျဖစ္က
ဆိုးလြန္းေနတယ္ေဟ့(ေဟး)
ရူးမ်ားသြားမလားကြာ
ဒီအတိုင္းၾကီးမၾကည့္နဲ႔
ငါေၾကက္လို႔အခ်စ္ေရ
တကယ္ပါ မင္းရဲ့အၾကည့္က
ငါ့အတြက္
ျမႇားတစ္စင္းေဟ့ ရင္ထဲထိေဆာင့္ဝင္
ျပန္ႏႈတ္လို႔မရခင္ ရင္တုန္ေအာင္ေနာက္ထပ္
ေနာက္ထပ္ အမ်ားၾကီးမၾကည့္နဲ႔ေဟ့
ေၾကာက္ဒူးေတြလည္း ငါထိန္းမရ
သိမ္းမရ တုန္တုန္းပဲ
တစ္ကုိုယ္လံုးရွိေသာ
ဒီအေၾကာေပါင္းမ်ားစြာထံုသြားတယ္
ငါေျပာမယ့္စကား ဒီပါးစပ္ထဲက
ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ကိုယ့္ပါးကိုရိုက္ကာ
ေနာက္လွည့္ျပီး ငါျပန္ေတာ့မယ္
No comments:
Post a Comment