ေရး - စုိင္းခမ္းလိတ္
ဆုိ - စည္သူလြင္
ကေလးဘဝတုန္းေပ်ာ္ျမဴးကစားရင္းစိတ္မွာ
ဂုဏ္ရည္မတူေၾကာင္းမသိခဲ့ပါဘူး
ရွိတဲ့မုန္႔ကုိ
ေဝစားမွ်စားစိတ္ထဲ ေငြအေျခေနလည္း
မတြက္ခဲ့ပါဘူး
ၾကီးျပင္းလာ
ခ့ဲရာတစ္ေလွ်ာက္လံုး အျပစ္ကင္းတဲ့စိတ္နဲ႔
ခင္မင္မႈေလးပ်ိဳးေနမိ
ႏွစ္ကိုယ္တူ မိဘနဲ႔ေလ အေနေဝး
အမ်ိဳးနဲ႔စိတ္ကြဲ
အၾကင္နာကမာၻေလးေဆာက္ခဲ့
ႏွစ္ကုိယ္တူ
ရင္မွာတြယ္တာတဲ့အခ်စ္ပန္းနဲ႔
ထာဝစဥ္ၾကည္ျဖဴလက္တြဲမယ့္ တို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔တို႔ခ်စ္ျခင္း
ထာဝစဥ္ၾကည္ျဖဴလက္တြဲမယ့္ တို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔တို႔ခ်စ္ျခင္း
ခုမွာ ဘာလို႔ၾကားထဲက
ထိုးဖာက္လာခဲ့ ခြဲျခားမယ့္
ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕
ရန္မ်ားရယ္
ငယ္ေဖာ္လို႔ေခၚေသာ္ရတဲ့
တို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မခ်စ္
ၾကားမွာ ဘာေတြခံပေစ
လက္ဆြဲျမဲျမဲခဲ့
ေလာကၾကီးကို
တစ္ကယ္ပဲ အံံ့ၾသဝမ္း နည္းဘာရယ္
ေၾကာင့္မ်ား
ခြဲထုပ္ပစ္ခ်င္လဲ
ျမတ္ဘုရားေရွ႕မွာ
ႏွစ္ေယာက္သားမကြဲဖို႔ ဆုေတာင္း
ေသသည့္အထိိပဲရွိဖို႔
သစၥာတိုင္
ခုလည္းခုအေလွ်ာက္
ေနာင္လည္းေနာင္အေလွ်ာက္
ေတြ႕မယ္ ရန္သူေတြၾကားမားမား
ေမတၱာပိုင္......
11:00 PM
3/4/2013
No comments:
Post a Comment