ေမတၱာမီးအိမ္

ေရး - တံြေတးသိန္းတန္
ဆို - လႊမ္းမိုး

ညေမွာင္ေမွာင္ လေမွာင္ေမွာင္ ၾကယ္ေရာင္ေသာ္မလင္း  ခ်ိန္းခဲ့တဲ့ညတုန္းကေပါ့ကြယ္

ေမာင္တစ္ေယာက္တည္း ျမကန္သာ မ်က္ခင္းနေဘးဝယ္  အေတြးေတြရင္မွာပိုက္ကာ
ဆိုက္ဆိုက္လာခဲ့မိတယ္ ခ်စ္သူလာေသာညကေငြလသာပါတယ္
ခ်စ္သူမလာေသာခုညေငြလဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲ လမင္းဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲကြယ္
ခ်စ္သူမုန္းလို႔ေငြလရယ္ပုန္းေနတာလားကြယ္
ထိုေသာခဏဝယ္ မီးအိမ္ငယ္မလင္းတလွည္လင္းတလွည့္ တေရႊ႕ေရႊ႕
ေလွ်ာက္သြားပိုးစုန္း ၾကဴးငယ္ငယ္  မီးအိမ္ကိုဆြဲ ညေမွာင္ေမွာင္ထဲ ဝယ္
ခ်စ္သူေပ်ာက္ကိုအရွာသြားသည့္ႏွယ္
ကိုယ့္အျဖစ္လဲသည့္သို႔သာဘဲကြယ္  ရင္မွာပ်ိဳးထားေမတၱာေႏွွာင္ငင္မီးအိမ္ဆြဲလို႔
သူ႔ကိုပဲရွာခဲ့မိတယ္  ခ်စ္သူမလာေသာခုလိုည မ်ိဳးမယ္ ခ်စ္စကားအလွေတြဘယ္သ႔ူထံပါးေျပာၾကားရမလဲကြယ္
ေရျပင္ကိုေျပာရမလား  ေကာင္းကင္ကိုေျပာရမလား ေျမလႊာကိုဘဲေျပာရမလား
တစ္ေယာက္တည္းအေတြးကငယ္
ခ်စ္သူမလာေသာညတစ္ညဝယ္ညေမွာင္ လေမွာင္ေမွာင္ မို႔
ခ်စ္သူလာေသာညကေငြလသာပါတယ္
ခ်စ္သူမလာေသာခုညေငြလဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲ လမင္းဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲကြယ္
ခ်စ္သူမုန္းလို႔ေငြလရယ္ပုန္းေနတာလားကြယ္

(ခုတေလာက္ oldies ေတြ ဆက္တုိက္တင္ျဖစ္ေနတယ္။ သၾကၤန္ျပီးရင္ေတာ့ POP ေလးေတြ တင္မယ္စိတ္ကူးတယ္။)

အခ်စ္ကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲ

ေရး - ေသာင္းတင္ေ႒း
ဆို - လႊမ္းမိုး

ျမစ္ယမုန္  ျခားေသလာရုိးမ ဆီးရံခေစ  မုန္တိုင္းရယ္ထန္ အဆန္ခရီး
တက္မစံုရြက္မပါ မင္းရိွရာအလာအဝယ္  ေနပူၾကဲကာၾကံဳတယ္
မိုးကသည္းလာတဖံုကြယ္  ႏွင္းဖြဲေတြက် ဒီကာလကိုေမ့ျပီလားကြယ္
ေမာင္ရွာေပးလာဖူးတဲ့  ပန္းသဇင္ေတြႏွင္းေတ
ေျပးၾကားဝယ္အေတြးမွားကာ ျဖစ္ေနသူရယ္
ေမ့လြယ္မုန္းလြယ္ ခက္လိုက္တာေမ့အျပံဳးရယ္က  ေမာင္ဘယ္လို မုန္းႏိုင္ပါ့မယ္ကြယ္
ခုေတာ့ခုေတာ့ ျမၾကိဳးယွက္ လွမ်ိဳးယွက္ကာစိမ္းေနသူရယ္
ျမရြက္ျမၾကိဳးသဖြယ္ မင္းဘာေၾကာင့္စိမ္း ယိမ္းညြတ္ေစခ်င္ေသာ္လည္း
စိမ္းကားသူကျမပုဝါကိုခ်ံဳ မိုးအဆံုးေျမအဆံုးေရွာင္ခြာပံုးေတာ့ကြယ္
ၾကာေလေဝးမယ့္အခ်စ္ရယ္ ေဖြရွာသူေမာျပီလို႔ ကိုယ္႔ခ်စ္သူဘယ္မွာရွိတယ္
တိုင္တယ္ပါရေစေနာ္ကြယ္
ဖိုးေရႊလမင္းရယ္ ဆန္ဖြတ္ရင္းသတင္းေပးပါလားကြယ္
မိုးေျမရစ္လႈိင္း ပန္းတိုင္းသက္ေသထားပါ့မယ္ ၾကယ္လစံုေသာ ညဥ့္လႊာရံုဝယ္
ခ်စ္သူလာမယ့္လမ္းက ပန္းေတြက်ဲအျမဲေမွ်ာ္ ေနတယ္ တစ္ေလာကလံုး
မုန္းခ်င္မုန္းပါေစကြယ္  ခ်စ္တဲ့သူျပံဳးေနသမွ်  ကိုယ့္ဘဝေက်နပ္ေနပါ့မယ့္
ဒါေတြသည္းညႇာမယံုရင္ ၾကယ္စံုံရံခ ဖိုးေရႊလကိုေမးပါခ်စ္ဦးရယ္
ၾကယ္ေတြလေတြခြန္းဆက္ရတာ ႏွေျမာမိတယ္
ေရစက္ရယ္ၾကံဳ  ဘဝရယ္ဖီလာသြား  အမ်ားနဲ႔ကိုယ့္မွာမတူတယ္
လြမ္းမ်ိဳးေမတၱာကုေဋကဋာၾကြယ္  ၾကယ္ေရာင္မျဖာ
ေသာ္တာမလွ ျပန္ေတာ့တိမ္မဲညိဳ ကိုလူဆိုး စိုးမိုးတဲ့ည  အေမွာင္မွာကြယ္
ဒီလိုညအခင္း မ်ိဳးမယ္  လမင္းၾကီးခရီးလြန္ေနျပီကြယ္
အခ်စ္ကိုဘယ္လိုေျပာရမယ္ အခ်စ္ကိုဘယ္လိုေျပာရမယ္

ေရႊေက်းတမာ

ေရး - လင္းေခးလုလင္
ဆို - လႊမ္းမိုး

ေရႊေက်းေလးရယ္  ေဝဟင္နန္းကပ်ံသန္းလို႔ရယ္
ျမိဳင္နန္းေတာင္တန္း ဘယ္စခန္းျမန္းသည့္ႏွယ္    ေတးသံကၾကြယ္   ေရႊေက်းတမာရယ္
ပ်ံသန္းေလ ပ်ံသန္းေလဦးကြယ္
ေရႊေက်းတမာရယ္ သီးပြင့္ညြတ္ကိုင္း    ထြားက်ိုင္းရင့္ညိဳ ဝင္းမဲ့စိုေသာ
ပင္ပ်ိဳေတာကိုပ်ံသန္းသည့္ႏွယ္  ပ်ံသန္းပါေလ ပ်ံေလဦးေတာ့ကြယ္
ေရႊေက်းတမာရယ္ညႇာတံညႊတ္ကြင္း
ေရႊေက်းတမာရယ္ညႇာတံညႊတ္ကြင္း
ေလသံခြင္း သလင္းအိုင္ကိုသလင္းအိုင္ကို
ေလသံခြင္း သလင္းအိုင္ကိုသလင္းအိုင္ကို
မေႏွးသြားေတာ့မယ့္ဟန္ပ်ံသန္းေလ ပ်ံသန္းေလဦးကြယ္
သင္ပ်ံသန္းရာလမ္းဝယ္  ေဘးမသန္း ရန္မသီ  အႏၱရာယ္ အလီလီ
ငွက္သမားကို အျမဲသတိရွိရမယ္ေကာင္းကင္ပိုက္ကိုေရွာင္ကြင္းလို႔
ပ်ံသန္းရလိမ့္မယ္
အစာဝရင္႒ာနကို အျမန္ပ်ံသန္းခဲ့ကြယ္  ေရႊေက်းတမာေလးရယ္

မခင္ႏွင္းဆီ(ရဲ႕)ႏွင္းဆီ

ေရး -
ဆို - လႊမ္းမိုး

ပန္းကေလးလို လွေနတာပဲ ၾကည့္ေနခ်င္သည္   ပန္းကေလးလိုညိဳႇးမွာကိုပဲ  စိုးရိမ္ပါသည္
မခင္ႏွင္းဆီ  မခင္ႏွင္းဆီ လွစမ္းပါပန္းေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္သည္
ေနာင္ေတာ့အခါ အလိုမက်ရင္သင့္ဘဝအတြက္ပဲ ေတြးကာငိုမိသည္

ႏွင္းဆီဆိုတာ ပန္း မခင္ႏွင္းဆီဆိုျပန္ေတာ့ မခင္ပန္းကေလး ေပါ့ေနာ္
ပန္းဆိုတာလည္း မပန္ခင္လန္းတာမ်ိဳးျဖစ္သည္
ဒါေၾကာင့္မို႕ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ဂုဏ္ယူေနခ်င္ၾကတာလဲလို႔ သခၤါရကို အစဥ္ထာဝရမွတ္ေတာ့
သင္အနာတရျဖစ္မည္
ပန္းကေလးလို လွေနတာပဲ ၾကည့္ေနခ်င္သည္   ပန္းကေလးလိုညိဳႇးမွာကိုပဲ  စိုးရိမ္ပါသည္
မခင္ႏွင္းဆီ  မခင္ႏွင္းဆီ လွစမ္းပါပန္းေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္သည္
ေနာင္ေတာ့အခါ အလိုမက်ရင္သင့္ဘဝအတြက္ပဲ ေတြးကာငိုမိသည္

အိုႏွင္းဆီ သင့္ႏွင္းဆီ တကယ္ကိုလွပါသည္ အဟုတ္ပင္ေခ်ာပါသည္
ေနာက္ေတာ့ဂုဏ္လည္းရွိသည္  ေၾသာ္ ေနာက္ေတာ့စံု လို႔ပါပဲ
မေျပာလည္းမေျပာတတ္ပါျပီ
(ေဟာေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ဗ်ာ)  အိုႏွင္းဆီကေလးက ေၾကမြပ်က္ျပဳန္း ေျမက်သက္ဆံုးတံုးပါျပီ
အခုမွယူၾကံဳးမရလို႔အပူလံုးထေတာ့တယ္  ဒါကိုပင္ပရမတ္သူ ထင္
ဒါကိုပင္ပညတ္သူမထင္ အမွန္ပင္သူမွားကာ အလြန္ပင္သနားစရာေကာင္း လိုက္ျပန္ပါျပီ
မာလာသူက တထာဘူတနည္းမက်တဲ့အေရအေျမာ္
အေတြးအေခၚ ေခါင္လြန္းလွသည္  အသိမဟာျဖစ္တဲ့  အဘိဓမၼာသစ္နဲ႔က်ဳပ္အသည္းလႊာ
သရုပ္ခြဲကာ ေတြးရတာေတာ့ အေျခအျမစ္ၾကီးတဲ့
ပေဒသရာဇ္ သမီးရဲ့ႏွင္းဆီဟာ

မခင္ႏွင္းဆီရဲ့ႏွင္းဆီ ပန္းကေလးလိုမလွဘဲ  ပန္းကေလးလိုညိဳးျပန္ရွာသည္
အဖိုးမတန္တဲ့ ဘဝနဲ႔ဆံုးျပန္ရသည္  ကံၾကမၼာဖြဲ႕လို႔ လြဲရွာပါျပီ
သင့္အတြက္ဝင့္ရတက္ပို  ထိုလူတစ္ေယာက္ျဖင့္အခုဆိုငိုရျပီ

ယံုရခက္ခက္

ေရး - ကိုေလးညႊန္႔
ဆို - လႊမ္းမိုး

ဓူဝံၾကယ္ ေျမမွာခေစေတာ့  ေသြကြက္ပါဘူးလို႔
သူကေျပာလာေသာ အခ်ိန္မွာ မယံုတဝက္ယံုတခက္  ယံုမိခ်က္နာေလျပီထင္တာ

ေမအဲဒီတုန္းကအခ်စ္ဆံုးဆိုတာ  ေမာင္တစ္ေယာက္တည္းပါ
ပန္းပန္ရင္ နန္းဆန္လွခ်ည့္ရဲ႕ ေမာင္ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်  ေမာင္ကပန္ေပးတာ
တစ္ပြင့္တည္းမွခ်စ္တယ္ဆို ျပန္တာ
ဧရာမ သစၥာရွင္သူက ဘုရင္တဆူပါ
 ေမကပြင့္လႊာရွင္ေဒဝီဘြဲ႕ဝင္ဧကရီ တစ္ပါးကညာ
ေမတၱာပဋိညာဥ္လႊာ  ခ်ိန္ခြင္လွ်ာတင္လို႔  ေျပာျပေပမယ့္ ဂုဏ္ဓနဖက္လို႔
စံုမဖြက္ကာ မယံုတစ္ဝက္ ယံုတစ္ဝက္ ယံုရခက္ၾကီိးပါ
ယုန္ေကာင္ငံု၍ယုန္ရုပ္ေရးျပေသာ္လည္း  ယံုရခက္ခက္ ခက္လွစြာေပါ့ေနာက္မ်ားတစ္ခါ

ဘဝလမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္မွာ အေကြ႕အေကာက္ဆူးေညႇာက္ခလုတ္ မ်ားစြာေတြ႕ၾကရစျမဲပါ
ၾကင္နာေထာက္ထားစရာ ကင္းလာေသာအခါ ဟိုအတိတ္ဆီရယ္က ကတိစကား လွလွ
ပ်က္ျပယ္ရျပီ တစ္ခါ   ကိုယ့္ထိုက္နဲ႔ကိုယ့္ကံကိုယ္သာခံရမွာ
 အပယ္ငရဲတမွ်ဒုကၡဟူသ၍ကိုသာ  ပစၥဳ   မွာကိုယ္အတြက္ ထားခဲ့ျပီလားကြာ

မုန္းရစ္ေလဦး

ေရး - စႏၵရားလွထြတ္
ဆို - လႊမ္းမိုး


ရြက္ဝါေၾကြ ေႏြအကူး ေလရူးေပြစ ညေနဆည္းဆာ ဥၾသေဆြ ေႏြေတးရွင္ငွက္ပင္ကိိုင္းထက္မွာ သံသာသာေႏြခ်ိဳေတးက္ိုသာ
ေလးသြဲ႔မွန္စြာေတးဖြဲ႔ျပန္ရွာ ေဖၚကြဲကစ္ကိုယ္လည္းမင္းလိုပါပဲ ကိုယ္ဘဝမွာ ေရာ္ဝါေျခြေညာင္းခဲ့ေလအေႏွာ့ေျပေလွ်ာ့ေၾကြေပါ့ေရာက္ျပန္ေလျပီတစ္ခါ
ေန႔ေပါင္းမ်ားစြာ    လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္သာ္လည္းကိုယ္မေမ့သည္သာ ေႏြမွာေတးဆိုေသာ ဥၾသငွက္ဟာမိုးအခါဘယ္ဆီမ်ားမ်ား ပံုးေရွာင္ေနတာ ကိုယ္ဘဝဟာလည္းသည္သို႔မေရရာ ကိုယ္အလြန္ဘဲရွိပါေစလို႔ သာ
ရြက္ဝါေၾကြေႏြဦး  ညႇင္းေလျမဴးသလိုသာဘဲ  မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူးသည္းညႇာ  အခ်စ္ဆိုတာ ျပန္ေတာင္လို႔လည္းရေကာင္းလို႔လည္းရေကာင္းေသာအရာ ဟုတ္ပါသလား သက္လွ်ာေျဖစမ္းပါ
ေႏြကလွ်ာဦးမေျဖသာဘူး လြမ္းေမ့မူးမူးနဲ႔သာ မုန္းရစ္ေလဦးမုန္းရစ္ေလဦး ဘုန္းခ်စ္တဲ့သူရာ

သံေယာဇဥ္ျဖတ္တဲ့မိန္းကေလး

ေရး - ေမာင္ေဆြႏြယ္
ဆို - လႊမ္းမိုး

အခ်စ္ေရျပန္လာပါေတာ့ ပန္းေတြလည္းႏြမ္းၾကေရာ့မယ္ စမ္းေရလည္းခမ္းေရာမယ့္ အလြမ္းမေျပဘဲတမ္းတရတယ္ဆိုေလတိုင္း ဒါေတြဟာလည္းအမွန္သေဘာမျမင္ ဇာတ္အစဟာမို႔ျပန္ေျပာရင္ အမွတ္ရလာလို႔သံေယာဇဥ္ျဖတ္ၾကပါစို႔ကြယ္ လို႔ေျပာလာတဲ့မိန္းကေလးရယ္ ေျပာလာတဲ့မိန္းကေလးရယ္ ႏွစ္ေယာက္သားဆံုရင္ပံုျပင္ေလးေတြေျပာျပတဲ့အရြယ္ တို႔မ်ားငယ္ငယ္ တုန္းကကြယ္ေဒြးမယ္ေနာ္ ကိႏၷရီမေလး ေငြေတာင္ျပည္ျပန္ေျပးတဲ့ အခါဝယ္
သုဓႏုမင္းသားတမ္းတ ပံုမ်ားရယ္ မွန္းဆရံုနဲ႕ေၾကကြဲရတယ္  အသည္းကညႇာတာစိတ္မ်ားနဲ႔ သနားတယ္ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးရယ္ ကိုယ္ ဘဝခည္း သည္သို႔သည္ႏွယ္  ေတြးမိရင္ေျပးၾကည့္တာထက္ သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္
သစၥာထားသမွ်ေမတၱာ တရားကေျပကာမေပ်ာက္ႏိုင္ပါလား ေျခရာေဖ်ာက္သူမိန္းကေလးရယ္ ေဒြးမယ္ေနာ္ေငြေတာင္ျပည္ကူးသလိုကြယ္သည္းျမမႈးေလးေမာင့္ဘဝဧကရီႏြယ္ ဘယ္ဆီကိုသြားလို႔ဘယ္လိုမ်ားရွာရမွာလဲ  အပန္းေျဖသိပ္ စမ္းေရဆိပ္ဝယ္ ပန္းကေလးေတြေခြ်ကာေမ်ာလိုေစတနာသေဘာႏွင့္ပန္းေပးတာလည္းေမ့ေနျပီလားကြယ္
ႏွစ္ေယာက္သားခုေတာ့မဆံုပံုျပင္ထဲကေဒြးမယ္ေနာ္ေရ သူ႔ဇာတိေျမ ခြဲခြာ၍ ျပန္ေလသည္ႏွယ္ သံေယာစဥ္အမွ်င္္တန္းသို႔ၾကင္ဆန္းေပါ့သက္ေဝေဆြေၾကာ့ ေျဖရသူမေတာ့ ေျဖေရာ့လည္းမလြယ္ ခ်စ္ပန္းလည္းႏြမ္းခဲ့ျပီကြယ္ ေမတၱာစမ္းလည္းခမ္းခဲ့ျပီကြယ္ သစၥာနန္းရိပ္  ေျဖသိပ္ရသူေမာင္တစ္ေယာက္တည္းရယ္

စိမ္းမမစိမ္း

ေရး - စိန္ေမာင္ျမင့္
ဆို - လႊမ္းမိုး

မရည္ရြယ္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီတစ္ေကြ႔ေတြ႕ၾကရာဝယ္  ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းမွ ဓနစည္းထား၍
ျခားခဲ့ျပီကြယ္ စိမ္း  စိမ္း ရယ္
ဘယ္လိုမ်ားစိမ္းပါသလဲလို႕ ပတ္ဝန္းက်င္ကေမးလာ သမွ်ရယ္ အေတြးရင္ဝယ္ အေျဖရွာေမာေမာတယ္
တစ္ရံေရာအခါက သူမရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားဆီမွတီတီတာတာ စကားေၾကာင့္ကြယ္ ဟင္
ေယာက္က်ားဘသားေမတၱာ၏ဘက္ေတာ္သားမယ္ အစစအရာရာ အလိုလိုက္အၾကိဳက္ေပးပိုက္ေထြးျပဳစုယုယတာရယ္(ခုေတာ့) ေရွ႕ေနာက္စကားမညီ မေထာက္ညႇာသည့္သေဘာႏွင့္ ေၾသာ္ အေကာက္ညံရည္ေႏွာလာတဲ့ စိမ္းမမသေဘာေျပာဘို႕လည္းမလြယ္ေဟာဖို႔လည္းမလြယ္ ခ်စ္ဖို႔လည္းမလြယ္ ျပစ္ဖို႕လည္းမလြယ္ မစိမ္းသင့္လည္းစိမ္းတယ္ စိမ္းသင့္လည္းစိမ္းတယ္  စိမ္းရယ္ခ်စ္ေယာင္ေဆာင္ထားအလိမၼာ သကာႏႈတ္ဖ်ားမွပီယဝါစာသကားၾကြယ္သူရယ္ တကယ္ေတာ့မမစိမ္းရယ္
မၾကင္လည္းစိမ္း ၾကင္လည္းစိမ္းေပါ့ကြယ္ အခုေတာ့တမူျခားေလတယ္ အတူထားခဲ့တဲ့ဂတိစကားေတြပ်က္ပ်ယ္
သစၥာစကားမမွန္ ေမတၱာအသြားအျပန္မရိွေလပါလားကြယ္ ၾကယ္ေၾကြသည္ဆိုေတာ့လည္း ေျမမွာမေတြ့ရ ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္အားသက္သက္ညႇာတယ္ သင္ခန္းစာတစ္ခုေတာ့ရခဲ့ျပီကြယ္

တကၠသိုလ္မွာေဝတဲ့ႏွင္း

ေရး - ကိုေလးလြင္
ဆို - လႊမ္းမိုး

ႏွင္းမွဟုတ္ရဲ႕လား ႏွင္းကေလးေတြမွဟုတ္ရဲ႕လား သံသရေတာအလယ္ေမာတယ္အခ်စ္ရယ္
ပန္းခ်ီကဗ်ာ ထက္လွရဲ႕ သီလာတကၠရဲ႕ ကြ်န္းညိႇဳ မိုးေျမနိမ့္ေအာင္မာလာေဆာင္သို႔
ျမဴႏွင္းတို႔ေဝတဲ့ကာလ ခ်မ္းျမျမ ေဟမာန္ဝယ္လွပံုေလးလဲ တမိ်ဳးရယ္
တစိမ့္စိမ့္ေလးလဲေအးတယ္ တသိမ့္သိမ့္ေလးလဲေတြးစရာေလးေတြရွိေနသည္မို႔
တကၠသိုလ္မွာေဝတဲ့ႏွင္းရယ္ ႏွင္းကေလးေတြမွဟုတ္ရဲ႕လား ႏွင္းကေလးေတြမွဟုတ္ရဲ႕လားကြယ္
ခ်စ္တဲ့သူရယ္သည္လိုရႈခင္းျမင္ရျခင္းကိုက ရြင္ျပအား ရလွပါတယ္
ကံ့ေကာ္ျမိဳင္တန္းအလယ္ ေျမာက္ျပန္ေလကေလးတခ်က္ ကသုတ္ကယတ္ တိုက္ခတ္သည့္အခါဝယ္
ခ်စ္သူကိုယ္ရနံ႕ေမႊးပ်ံပ်ံကို ျပန္လည္သတိရေအာက္ေမ့မိပါတယ္
တစ္ေန႔တမ်ိဳး တစ္ေန႔တမ်ိဳး ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့စိတ္အစဥ္ကိုလွ်င္နားလည္ရန္ပင္ခက္ခဲ့
သည္ေတာ့လည္းမသိခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြယ္
တကၠသိုလ္မွာေဝတဲ့ႏွင္းရယ္ ႏွင္းကေလးေတြမွဟုတ္ရဲ႕လား ေတြးေတာရင္းအေျဖရွာလိုျပီကြယ္

ေမတၱာပုလဲပန္းမ်ားသီၾကရာဝယ္

ေရး - မ်ိဳးျမင့္ေလး
ဆို - လႊမ္းမိုး


ေမတၱာပုလဲ ပန္းမ်ား သီၾကရာဝယ္ လြယ္သည္လည္းရိွမယ္ ခက္သည္လည္းရွိမယ္
တြဲလွ်က္ကြယ္ ၾကင္နာျမတ္ႏိုး အမ်ိဳးမိ်ဳးပင္ခ်စ္တတ္ၾကေပတယ္  ေသာတာပန္ သက္တဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ကိုယ္စီရယ္
မုန္တိုင္းထန္ထန္ ေလဆန္ကိုလိုက္  ေလရြက္တိုက္သလိုကြယ္ မိုက္တယ္ေျပာအံုးေတာ့ ခ်စ္သူအတြက္ေပပဲမို႔ အခက္အခဲဟူသမွ် အားလံုးလြယ္ရပါ သည္ကြယ္
အေၾကာင္းလွလို႔ေပါင္းၾကရတဲ့ သူမ်ားမွာေတာ့ကြယ္ မိုးမျမင္ေလမျမင္ ေပ်ာ္လို႔မဆံုးလို႔ရယ္
ျပံဳးလို႔ကြယ္ ဆံုးဘဝတိုင္ရယ္လို႔တကယ္ ႏွစ္ကိုယ္တူအသက္ေပးခ်စ္မယ္
အခက္အခဲဟူသမွ် အားလံုးလြယ္ရပါ သည္ကြယ္
အဆင္မေျပသူေတြမွာကြယ္ ႏွစ္ေယာက္သားေက်ာခ်င္းကပ္ခါ လာရာလမ္းကို ျပန္ၾကတယ္
ငိုတဲ့ာသူလည္းရိွမယ္ ရယ္တဲ့သူလည္းရိွမယ္ အသက္ေပးခ်စ္ရင္ တခ်က္ကေလးအျပစ္မျမင္
ယခင္အခါက ဆိုတဲ့သူမ်ားရယ္ကြ်န္ေတာ္ တို႔ အခ်စ္ရယ္ မေပ်ာ္ဘို႔သာဘဲျဖစ္တယ္
အမ်ဳိးမ်ိဳးအဖံုဖံုစံုေအာင္ေျပာၾကတယ္ လြယ္မေယာင္နဲ႔လည္းခက္မယ္ တိမ္မေယာင္နဲ႔လည္းနက္မယ္

ေမတၱာပုလဲ ပန္းမ်ား သီၾကရာဝယ္ လြယ္သည္လည္းရိွမယ္ ခက္သည္လည္းရွိမယ္

အံု႔ပုန္းခ်စ္

ေရး - (ဝိုင္အမ္ဘီေအ)ဆရာတင္
ဆို - လႊမ္းမိုး


စြဲမိပါေပါ့ခင္ရယ္
ခ်စ္လို႔ကို ဘယ္မဝ ႏိႈင္ေတာ့တယ္ဟင္ မေျပာဘဲနဲ႔ ၾကားၾကားေနတယ္
မ်က္စိထဲမယ္ဝဲလည္ မၾကည္ဘဲနဲ႔ အစဥ္ေနျပန္ေတာ့တယ္
အံု႔ပံုးခ်စ္ တစ္ရက္ေလာက္ခ်စ္ရတာရယ္  လင္မယားခ်စ္တသက္လိုက္မမီပါ တယ္တကမၻာမမီပါတယ္
စဥ္းစားေလခ်စ္ေလပါဘဲခင္ရယ္ ယဥ္သမွ်ရယ္ပင္ကိုလွတယ္ ေရႊရင္မွာေလးလွပါတယ္
ေမာင့္အသည္းေထာင့္ထဲမယ္ အခ်စ္ေညႇာင့္ကေလးတြယ္ ေရေျမေတာေတာင္ သမုဒၵရာျခားေစကြယ္
အဆန္းမဟုတ္ပါ ခ်စ္တာမွန္ရင္ တကယ္ အနႏၱစၾကာဝ႒ာ  ကြယ္ပါေစကြယ္တအိပ္ယာထဲခင္ရယ္မေဝးဘူးထင္ပါတယ္  တူေပ်ာ္ေပ်ာ္ဘယ္ခါဆက္ရပါ့

ညစဥ္အိပ္ရာဝင္ ကိုေလ ဆုေတာင္းပါတယ္မပ်က္ပါဘူး  ဝင္းစက္စက္ကေလး အနားမွာထိုင္ကာ
အလွသာၾကည့္ေနခ်င္ေတာ့တယ္  ဝင္းစက္စက္ကေလးအနားမွာထိုင္ကာအလွသာၾကည့္ေနခ်င္ေတာ့တယ္
ဘယ္အထိကိုယ္ခ်စ္တာ အေတာမသတ္ႏိုင္ပါတယ္အေတာမသတ္ႏိုင္ပါတယ္
ဇီးျဖဴဖန္ခါးႏွယ္ ငံု၍ မ်ားေတာင့္ထားလိုက္ခ်င္ပါတယ္

ေဆာင္းရယ္ႏွင္းရယ္ကိုယ္ခ်စ္သူရယ္

ေရး - စႏၵာရားလွထြတ္
ဆို - လႊမ္းမိုး


ေဆာင္းမွာေမြး၍ ႏွင္းမွာသေႏၶတည္ကိုယ္ခ်စ္ေသာ  ေဆာင္းမင္းသမီး ရယ္ကြယ္
ေဆာင္းရယ္ႏွင္းရယ္  ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္ အတူတူပါဘဲကြယ္
ေဆာင္းရယ္ႏွင္းရယ္  ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္ အတူတူပါဘဲကြယ္ အသဲမွာအျမဲတင္စားကဗည္းခ်ယ္
ေဆာင္းဆိုသည္ကေအးျမျခင္းကိုသရုပ္ေဆာင္တယ္ ေငြႏွင္းျဖဴက သန္႔စင္တယ္လို႔အဓိပၸယ္ယူမယ္
ခ်စ္သူကကြယ္ေဆာင္းႏွယ္ေအးလို႔ႏွင္းလိုျဖဴတယ္ေဆာင္းရယ္ႏွင္းရယ္  ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္ အတူတူပါဘဲကြယ္
ႏွင္းျမဴႏွယ္အဆင္းျဖဴတယ္ယမင္းႏြယ္ အခ်စ္ရဲ႔အသည္းႏွလံုးကႏွင္းလိုျဖဴစင္တယ္
ပုလဲလိုကြယ္ အျမဲကိုတကယ္ အသည္းဝယ္ ယုယခ်စ္မယ္ ခ်စ္သူရယ္လစ္လ်ဴဖြယ္ စကားရယ္ ေဆာင္း   ေထြးညႇင္းေလေျပႏွယ္ ကိုယ္ေရႊဘဝင္ အသည္းမွာကြယ္ အျမဲတကယ္ေအးျမလွတယ္

ေဆာင္းဆိုသည္ကေအးျမျခင္းကိုသရုပ္ေဆာင္တယ္ ေငြႏွင္းျဖဴက သန္႔စင္တယ္လို႔အဓိပၸယ္ယူမယ္
ခ်စ္သူကကြယ္ေဆာင္းႏွယ္ေအးလို႔ႏွင္းလိုျဖဴတယ္ေဆာင္းရယ္ႏွင္းရယ္  ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္ အတူတူပါဘဲကြယ္

ေမႊးလြန္းသည့္ပန္း

ေရး - ဘိုကေလး တင္ေအာင္
ဆို -  လႊမ္းမိုး

ေမႊးလြန္းသည့္ပန္း မနန္းဝံံ့ျပီ လွလြန္းသည့္ပန္း  မလွမ္းဝံံ့ျပီ
မာယာပရိယာယ္ ႏွစ္သြယ္ယွက္လို႔ ရက္စက္မႈအေပါင္း သရဖူေဆာင္းခဲ့သည္
အသဲလႊာေျမမဟီ ေဒဝီဘုရင္မတစ္ပါး သင့္အားတုဖက္ျပိဳင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေတာ့ျဖင့္မႏိုင္ပါျပီ
ဆံုးရႈံးျခင္းသာရင္မွာပိုက္လို႔ငိုရိုက္ ခါအေဝးေျပးရပါေတာ့မည္

ကိုယ္ေမတၱာ တရားသည္ အင္အားလို႔ပင္ မွတ္တင္ယံုၾကည္ မႏိုင္ရာျပိဳင္ကာစမ္း လြမ္းရခက္ ေပြလီေျဖမဆည္
ေမတၱာနယ္ေျမကြ်မ္းေလသူက အစြမ္းျပ ဟစ္ေၾကြး စစ္ေရးေတြခ်ီ
အခ်စ္ပုလႅင္ကို စစ္ဘုရင္လို သေဘာထားမွာထား ဆုတ္တက္ လႈပ္ရွား ကစားခဲ့ျပန္သည္
သူ႕မွာအပ်င္းေျပနင္းေျခ ကြ်န္႕အသည္း ဟစ္ခါဘဲ ရယ္ေမာမည္ ႏွလံုးသားမွာစီးသြားယိုဖိတ္
အေသြးအဆိပ္ပင္စည္ တံု႔ျပန္ ေမတၱာလူးလာေနပံု ေၾကာက္ရြံ၍ တုန္လႈပ္မိပါျပီ

ပန္းသလားေမပ်ိဳ

ေရး - ေရွးစာဆို
ဆို - လႊမ္းမိုး

ပန္းသလား ေမပ်ိဳနန္းေရႊကို လမ္းရွည္ လမ္းေရွ႕ဟို တစ္ခိုနယ္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ေတာင္စြယ္ ေမာင္မျမင္ဘူးကြယ္  ေတာင္ေျခဝယ္ ေမာေလတယ္ အေျပာေတြၾကြယ္ပါတဲ့ မယားသည္ သနားစဖြယ္ အားငယ္တဲ့အမူအရာရုပဆင္းရူပကာ ေဝထိုင္မိႈင္ေငးရွာ ေတာင္ေျခဝယ္ေမာေလတယ္
အေခ်ာတေမရယ္ တူစံုေမာင္နဲ႕မယ္
ဂႏၱာေလေတာင္ေျခဝယ္  ဂႏၱာေလေတာင္ေျခဝယ္ စိမ့္စမ္း အသြယ္သြယ္ စီးျဖာယိုက်တယ္
ေတာင္တန္းေတြ ေျမာင္စမ္းေဗြ အလယ္ ေတာင္တန္းေတြ ေျမာင္စမ္းေဗြ အလယ္
နံ႕သာပင္အရိပ္မွာကြယ္ ေခြ်းေခြ်း သိပ္ပါစို႕ကြယ္

ေယာကၤ်ားမွာလည္းအသည္းနဲ႔ပါ

ေရး - ေမာင္ေဆြႏြယ္
ဆို - လႊမ္းမိုး


ေဝးၾကေလေသာအခါ ေသြးကေျပာလာ ေမတၱာမ်ား ေမာင့္အားႏွိပ္စက္ၾကပါေပ
အိပ္မေပ်ာ္ေသာညေတြ အသေခၤ် ျမင္ေတြ႔ေနၾက ခ်စ္မ်က္ႏွာေလး ဘယ္ေပ်ာက္ေနသလဲေလ
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲေနမွ ပိုလို႔တမ္းတရတယ္ေလ အို ႏွစ္ေယာက္ခြဲေနမွ  ပိုလို႔မွန္းဆရတယ္ေလ
ေပ်ာက္ပ်ယ္ရွာ သက္ေဝႏွမအတြက္ေလ ေနာက္ကြယ္မွာရတက္ေပြရရက္ေတြ
ေလွ်ာက္လည္ကာ အရွက္ေျပျပခက္ေန ေထာက္ထားစိတ္မွာ ေယာက္က်ားသိကၡာေစာင့္စည္းကာ
လြမ္းမယ့္အျဖစ္ေတြေျပာ ေျပာမယံု ၾကံဳဖူးမွသိၾကမွာပါေလ

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ကသစၥာရွိလွ်က္ ဘဝတာဝယ္ ေမတၱာကတိ မပ်က္ၾကပါကြယ္
သို႕ေသာ္လည္းခ်စ္ကံၾကမၼာဝိဘတ္ ကသနားမညႇာတာတယ္
ေဝးၾကျပီေကာကြယ္ ေဝးၾကျပီေကာကြယ္
အရြယ္တူအခ်စ္ကေလး စံပယ္ျဖဴ အႏွစ္ေထြးေရ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ ျခင္းက
ေကြကြင္းေနာက္ဆံုးရယ္လို႔ သေဘာသရုပ္ အမွန္စကားနဲ႔ေဟာထုတ္ကာၾကားတဲ့
ေစဗုဒၶါဘုရားရဲ့ေလာကုတၱရာတရားႏွင့္ ေျဖလည္းမေျပ
ဂုဏ္မာယာဟန္ႏြဲ႕ကံဧည့္သည္ ခြဲမႈရယ္ေၾကာင့္ အသည္းႏုသူ မိန္းကေလးေတြလိုရင္ထဲလႈိက္ဖိုရိႈက္ငိုလို႔လည္းမျဖစ္ေပ အခ်စ္ေရ အသက္ေရအသည္းျဖဴမေလးေရ ဘယ္သူေတြေထာက္ထားမညႇာလည္း ေယာက္က်ားမွာလည္းအသည္းနဲ႔ဆိုတာေျပာမယံုၾကံဳဖူးမွသိၾကမွာပါေလ

ေမ့ကြက္ကိုရွာ

ေရး - စႏၵာရားခ်စ္ေဆြ
ဆို - လႊမ္းမိုး


မခ်စ္ျပင္ျပင္ မၾကင္နာေလသည္မို႔  ေမ့ကြက္ကိုရွာ ရွာသူေမေရ
ေမာင္ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္လည္းမတင္ခ်င္ေပ ခ်စ္ပရိယာယ္ကိုသိသလိုလိုနဲ႔
ခ်စ္စရာကဗ်ာ တပုဒ္အလားႏွစ္သက္ ယံုစားမိခဲ့လို႔ ေလ
ေမာင္အျပစ္နဲ႔ေမာင္သာရွိပါေစေတာ့ေမေရ
ေမာင္အျပစ္နဲ႔ေမာင္သာရွိပါေစေတာ့ေမေရ
ေမ့ကြက္ကိုရွာ သူေရ  ေၾသာ္ ေတြ႔ရက္ကိုလက္ေရခ်ိဳး  ေမွ်ာ္ကိုးေတာ့လည္းေလ
ေန႔ရက္ေတြၾကာသာ ၾကာေတာ့ ေတြးခ်က္ကနာ ဗ်ာပါၾကီးသူ အပူမီးျဖာေဝ
ႏွင္းေရနဲ႔မ်ား ျဖန္းရမတတ္ပါဘဲေမ ေရ ေမ့ကြက္ကိုရွာ သူေရ
ေန႔ရက္ေတြၾကာသာ ၾကာေတာ့ ေဆြးပါတယ္ေလ ေမာင့္အသည္းလြမ္းသူရဲ႕ပြဲ
လြမ္း လြမ္း တယ္ေမေရ  လြမ္း လြမ္း တယ္ေမေရ  ခ်စ္သူျမင္လာပါဘဲ ေဆြးပါတယ္ေလ
ေမာင့္အသည္းလြမ္းသူရဲ႕ပြဲ  အခုေတာ့ဟင္
မခ်စ္ျပင္ျပင္ မၾကင္နာေလသည္မို႕ေမ့ကြက္ကိုရွာ ရွာသူေမေရ
ေမာင္ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္လည္းမတင္ခ်င္ေပ ခ်စ္ပရိယာယ္ကိုသိသလိုလိုနဲ႔
ခ်စ္စရာကဗ်ာ တပုဒ္အလားႏွစ္သက္ ယံုစားမိခဲ့လို႔ ေလ
ေမာင္အျပစ္နဲ႔ေမာင္သာရွိပါေစေတာ့ေမေရ
ေမာင္အျပစ္နဲ႔ေမာင္သာရွိပါေစေတာ့ေမေရ

နွင္းေပ်ာက္တဲ့ေႏြ

ေရး - ကိုသက္ဦး
ဆို - လႊမ္းမိုး


ႏွင္းေငြေရာင္ျဖဴလြ တူစြသ႑ာန္ေပ  ေငြရည္ပုလဲႏုတို႔ စုကာျဖန္းေတာ့ လန္းဆန္းစိုေျပ
ႏွင္းေတြေဝက် ေဆာင္းေဟမႏၱေျပာင္း ေႏွာင္းျပန္ေတာ့ေလ
ေဟာင္းရြက္ေၾကြ ေျမမွာခေၾကြကာကာက်တဲ့ အခါသမယမွာဘဲေလ
ေၾသာ္ ေႏြဦးေရာက္ျပီ ႏွင္းလည္းေပ်ာက္ျပီ

ႏွင္းမႈံရည္ ပုလဲေငြဥသ႑န္ေပ ေမာင့္ရင္ထဲစြဲလန္းေမွ်ာ္မွန္း ရမ္းေရာ္ေနဆဲမွာလဲ
ရာသီအခ်ိန္ေျပာင္းေႏွာင္းခဲ့ေပါ့ေလ ေလရူးေဆာ္ကာ ေႏွာက္ေျခေတာ့
ွေပ်ာက္ေလျပန္ေပါ့ႏွင္းေရ ႏွင္းေရ
ႏွစ္ကိုယ္တူၾကည္ျဖဴမယ္ေလ  ရည္ရြယ္စိတ္ထဲ ၾကိတ္ခဲလို႔ဘဲေန ေပ်ာ္ပြဲဆင္လို႔ေလ
ဘယ္ဝယ္ဘယ္လမ္းကိုျဖင့္မွန္းသေလ လြမ္းမေျပ တမ္းတေမွ်ာ္ရင္းႏွင္းႏွင္းေပ်ာက္တဲ့ေႏြ

ခ်စ္သူႏွင္းေရ ရင္တြင္းမခ်ိေေအာင္ေလ စြဲရစ္ေႏွာင္ဖြဲ႔ ပါလို႔ ေမွ်ာ္ေလတဲ့လြမ္းဘြဲ႕ကိုေစ
ၾကည္ျဖဴမွ်တ  ေၾသာ္ ၾကည္ျဖဴရမွ ႏွင္းကမေပၚလာေတာ့ေပ
ေၾသာ္တကယ္တမ္း စမ္းစစ္ေတာ့ ျမဴႏွင္းေလလားေဆာင္းေလလား
စိတ္မွာေထြျပား မခြဲျခားႏိုင္ခဲ့ ၾကင္ေဖာ္ကင္းတယ္ေလ
ႏွင္းေပ်ာက္တဲ့ ေႏြဦးေရာက္ျပီေလ

ပြဲၾကိဳက္ခင္

ေရး - အလကၤာေက်ာ္စြာေစာင္ဦးဘဘန္း
ဆို - လႊမ္းမိုး


ပြဲၾကိဳက္ရန္ ခုႏွစ္သံခ်ီဆြယ္ ေၾသာ္  သြားလိုက္ၾကတာလူေတြမနည္းတယ္
လာေလ ေစာေစာသြားမွတို႔ေနရာရမယ္ အရပ္အရပ္ထဲဇာတ္ပြဲကတယ္
ေၾသာ္  ဆိုင္းသံဗံုသံဆူညံ မသြားပါနဲ႔ခ်စ္တဲ့သူရယ္
စက္သီခ်င္းလက္ငင္းဖြင့္ျပမယ္
သန္းဆရာဆို သီခ်င္း ပ်ိဳယမင္းရယ္  အပ်င္းေတာ္ကိုေျပေစေအာင္လို႔
အေထြထြၾကံကာ ေဆာင္းကိုတီးျပမယ္
အေပ်ာ္ဆိုတာရယ္ ေငြကံုခံႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးကြယ္ ခင္ႏွမရယ္
အအိပ္ပ်က္တယ္ အစားပ်က္တယ္ ဓာတ္ျပားေလာက္ဖြင့္ကာေနၾကမယ္

စူရတီေရႊနားႏွင့္ ေရႊပါးကနံ႔သာခ်ယ္ လွပါေပ့ကြယ္ ယဥ္ပါေပ့ကင္းစင္ကြာတယ္
အဆင္းအဂၤါမွန္မလြဲ မင္းလွဖို႔ဘဲ
ဇာတ္ျပားတစ္ျပားဖြင့္ကာ ေကာင္းတဲဇာတ္ျပားတစ္ျပားဖြင့္ကာအိမ္မွာေနရစ္ပါကြယ္
ေစာင္းသံတေယာသံ နားဝင္ေအးတယ္ ခင္ေလးရယ္ နားေသာတ သေဘာက်ေစဖြယ္
အရပ္ထဲကေျပာၾကပါျပီ  သည္ပြဲရူးေၾကာင့္ရွက္လွခ်ည္ရဲ႕ခက္လွေပါ့ေမရယ္ ေျပာေပမယ္လို႔ ဘယ္ခါမေလွ်ာ့တယ္
(အေပ်ာ္ဆိုတာ ဖြင့္ကာေနၾကမယ္)

စိမ္း

ေရး - အလကၤာေက်ာ္စြာေရႊျပည္ေအး
ဆို - လႊမ္းမိုး


ရာသီကုန္ကူးမယ္
စီစီ ရီရီ ဖူးကာပြင္႔ၾကရာဝယ္  ဦးမွာတင့္လွပမၾကြတၾကြ ခိုင္ပန္းစံုေတြမယ္
ဆန္းက်ယ္အဆင္အေသြးေတြနဲ႔ ေလေဝွ႔ေနရာဝယ္ တစ္ဘာသာစိမ္း ညိဳညိဳခ်ယ္
ျမဴးကာေဆာ့ကာတမ်ိဳးယွက္သြယ္ညိဳ့ခ်က္ကပိုင္ရက္ပါေပ
အေနခက္ဖို႔ကြယ္ တဖက္လူျဖင့္ခ်စ္ခ်င့္စဖြယ္ ပန္မယ္ၾကံရြယ္မထိုက္တန္ျငား သနားရန္သင့္တယ္မာန္ဝင့္တျမင့္ျမင့္နဲ႔ သီမပိုင္ကြယ္
မမွီႏိုင္ဖြယ္ကိန္း  ေအာက္ၾကိဳ့ကာတိမ္း ေနာက္သို႔သာယိမ္း အခါခါ မညႇႇာတာတာရယ္
တပင္လံုးဝင္ပံုးေနတယ္ ျမႏွယ္ခ်ဳပ္ထိမ္း ေရာင္ဝါေတြလိမ္းတယ္

ျမစိမ္းပင္ရယ္မခင္တြယ္ေလေတာ့ာကင္ဖယ္ေလေရာ့သလား
ပန္းပန္လွ်င္နန္းဟန္ျပင္လို႔ ပန္ခ်င္သူကမ်ား
အမႈထားတာေတြ ပမာတင္ထာဝစဥ္မွတ္သြားၾကတဲ့ စကားကိုဆိုမယ္
တစ္ဦးေမတၱာ တစ္ဦးမွာ ဥပကၡာျပဳတာမၾကည္မသာ ယိမ္းဖယ္ဖီလာ မတိမ္းနဲ႔စိမ္းရယ္
ဘံုဝယ္ မ်က္မွန္ညိႇဳးကာသုန္မႈန္ဆင္းသက္လို႔  ေလျပင္းဖ်က္ေတာ့မယ္
ေၾကြလင့္ခ်က္ႏွင့္ေဝးေယာင္ အေတြးပ်က္ေအာင္ေရွာင္ေစခ်င္တယ္
ျမင့္ေခါင္ဦးမွာကြယ္ ျမဴးထူးလို႔မေနသင့္တယ္ စိမ္းရယ္
ေလဝင့္တိမ္းတဲ့အခါမွာ စရာလြယ္ အာကာဝ႒ာထဲ တဝဲဝဲ နဲ႔လြဲေရာ့မယ္
မာလာေလးနဲ႔ တစ္ရြာတစ္ေက်းကြာေဝးရင္ကြယ္အေဆြးပင္လယ္
(ျမစိမ္းပင္ရယ္                  ဖီလာမတိမ္းနဲ႔စိမ္းရယ္)
ဂုဏ္ယူဝံ့ၾကြားသားနားတင့္တယ္ပင္ယံျမင့္ကစိမ္းပန္းတစ္ပြင့္ရယ္
ၾကိဳဆိုေနလင့္ ပန္းပြင့္ပါေပါ့ကြယ္ လွမ္းအသင့္ျမန္းအသင့္ယူမည့္အေရးႏွယ္
ကူညီစိတ္ေတြးစိတ္ေအးႏိူင္ဖြယ္ေငးမိႈင္ သုန္မႈန္ျမဴရန္ခ်င့္ကြယ္
အဆင့္ဆင့္ စကားၾကြယ္ပန္ၾကားပါတယ္ ျပန္လွန္သနားကြယ္
အားႏြဲ႕သူမွာအမ်ားနဲ႔မတူသာရွာ  ၾကည့္ရင္သိမယ္ ဇရာမရိွ သဒၵါအတိၾကြယ္
စာနာပါဦးမမုန္းတမ္းအျပံဳးကမ္းႏိုင္ဖြယ္ က်ယ္
(ျမစိမ္းပင္ရယ္ ဖီလာမတိမ္းနဲ႔စိမ္းရယ္)

နတ္သွ်င္ေနာင္

ေရး - ျမိဳ႕မျငိမ္း
ဆို - လႊမ္းမိုး


တပ္ေတာ္ဦးဆီ ေမွ်ာ္လိုက္ျပန္ေတာ့ ရဲတြံခြန္ေတြ ေလကစားၾကြားတလူလူ ေဝတို႔တပ္ေတာ္ဦးဆီ
ေမွ်ာ္လိုက္ျပန္ေတာ့ တံခြန္ေတြအလံေတြ ရဲမာန္ပြားေလာက္ေပ ေသပေစ
ရင္ကိုေျမကတုတ္လို မဆုတ္မတြန္႔မရြိ႕တဲ့သူေတြ သတၱိေျပာင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း
သူရဲေကာင္းတို႕ လကၡာညီေစ ျမင္းသည္ေတာ္ေတြ ဆင္သည္ေတာ္ေတြ
ျမင္းကတုတ္ဆင္ကတုတ္တာေတြ အေစာင့္အဝစီမံ ဗိုလ္ေျခစစ္သည္ေတြ
တသီတတန္း စစ္စခန္းခ်ရာေျမ

ေတာင္ကညိဳ ျပိဳေတာ့မယ္ မိႈင္းမိႈင္းမႈန္ေဝ မိုးသက္ေတြ ေလေတြေဝွ႔လို႔ တေရြ႕ေရြ႕ ယူသေလ
တိမ္ဦးေလေျပ လြမ္းရတဲ့ျဖစ္လြမ္းေငြ႕ေဝ ေဖာ္မစံု ကၽြမ္းလြမ္းစိတ္ေတြ
ေပြ ခ်စ္တဲ့သူဓတု ကလ်ာေဆြ လြမ္းရတဲ႔အျဖစ္အင္ ထင္ျမင္မိေသးတယ္ ဘုရားတိုင္စစ္ခ်ီရတုေတြးေရးလို႔ရယ္ ေက်းငွက္ကို ေစလိုေစ ေျဖလည္းငယ္ေျပ
ေျပႏိုင္ပါဘဲ စစ္ထြက္ဆဲေတာင္ငူဘုရင္မွာ ေလလြမ္းစာေတြ ေရႊေပထက္မွာ ထင္ရွားေပ ရတုအေတာ
ေပၚေႏြလလွ်င္ ေတာင္ကခ်ိန္ျမဴး မင္းလြင္ဦးႏွင္႔ ျပန္႔ျပဴးျခံဳဆိုင္း
မုန္တိုင္းဆင္လို႔ တိမ္ညိဳမိႈင္းထက္ လွ်က္လက္ျပကာ စိမ္းဝါမိုးပန္း
ေထြေထြြသြန္းက ရည္ညြန္းသာၾကည္ ေပ်ာ္ရမည္ကို ျမရည္ပက္မွေရာက္ခဲ့လတ္ဟု
ခ်စ္ထြတ္တင္သည္ျပာစင္မြန္လတ္ ျဖဴဝင္းမြတ္လွ်င္ ၾကာညြတ္ဖေယာင္း ေနရိွန္ေျပာင္းသို႔
ထပ္ေလာင္းေလာင္းဝွန္ ရိွလိမ့္ဟန္ကို တိမ္ညိဳေလလွ်င္
ဖူးေရာက္ခ်င္သည္ ငွက္သြင္ပ်ံ ၾကြမတတ္ေသာ္
ပိေတာက္ေတြေရႊရည္လူးၾကမယ့္  အေနပုလဲငံု စံပယ္ျဖဴ ဖူးခိုက္ေဝေဝ
ပန္းမ်ိဳးစံု ရာသီစံု  ကူးခဲ့ေပါ့ေလ  ခ်စ္သူကိုရည္စူးဖူးတဲ့ လို႔ေျခြ
ကိုယ္တိုင္လွရာ ရာေရႊးဆင္မေပးရ  ဆံျမညႇာေက စစ္ေျမမွာၾကာေညာင္းရက္ရွည္
ေရာက္မယ္အထင္နဲ႔  ေမွ်ာ္တဲ့သူပူဗ်ာ ေဝတေတြးေတြး ေဆြးရွာေရာ့မယ္ေလ
(ေတာင္ကညိဳျပိဳေတာ့မယ္ ေရႊေပထက္မွာတင္ရွာေပ)