ေရး - ကိုေမာင္ (ေဆး-၁)
ဆုိ - ဖုိးခ်ိဳ
ႏွလံုးသားမီးၿပစြမ္းအား
မၿပယ္ခင္
ရတတ္သမွ်ေရာင္ၿခည္ေအာက္မွာ
ဦးေႏွာက္မသိစိတ္နဲ ့
တို ့တို ့ရဲ ့ရင္မွာ စိုး
စိုးထိတ္လို ့ေနမိတယ္
ေလဆန္ေရဆန္ေမမခံႏို္င္ဘူး
ေလၿပည္လာခ်ိန္သာေမရယ္
ေမွ်ာ္ေတာ့ေဝဒနာေတြကို
ကိုယ္ရင္မွာပိုက္ေထြးမယ္ အဆံုးသတ္ရဲ ့
အဆံုးအၿဖတ္အေၿဖဟာတို
့ႏွစ္ေယာက္အတြက္မထူးေတာ့ၿပီမို ့
အမုန္းမဖက္တဲ့
အၿပံဳးမပ်က္တည္ရာ အရံႈးဆက္တဲ့
တို
့ဘဝအေမွာင္ညအဆံုးစြန္ထိေမ်ာလို ့ေနပါေစေတာ့
ေဝဒနာေတြ ေဝမယူခ်င္နဲ ့ေဝ (ေဝဒနာေတြ ေဝမယူခ်င္နဲ ့)
ေဝ ကံေခရာ ကိုယ္ေနေတာ့မယ္/
ေနပါ့မယ္
No comments:
Post a Comment