ေရး - ေမာင္သစ္မင္း
ဆို - သွ်ီ
တစ္ေယာက္တည္း
လမ္းေပၚေလွ်ာက္ခဲ့ အိပ္မက္က ႏိုးတဝက္
ဒီေလရူးရိုင္းေတြ
ဝင္တိုး ေဝးေဝးက သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လား ၾကားေနတယ္
ဒီလို တစ္ေယာက္တည္း
အထီးက်န္ေမ်ာသြား အတိတ္ေတြ ေမ့ခ်င္စိတ္ေတြ ေၿပးထြက္လည္း ေရး
အို ဒီလိုအေတြးထဲေတာင္
ေၿပးပုန္းစရာ မရွိပါဘူး အတိတ္ဟာ ႏွိပ္စက္ ဘယ္လိုလုပ္မလည္း
အၿဖစ္က
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္
စမိခဲ့လည္း ကိုယ္တိုင္ဇာတ္သိမ္းမရေတာ့ဘူး
ကိုယ္တိုင္
ရစ္ပတ္တုပ္ေႏွာင္ အားလံုးသိဖို ့မလြယ္ဘူး
ကိုယ္ကိုယ္တုိင္
မလြတ္ေၿမာက္ႏိုင္လည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ကိုယ္ၾကိဳးစားတယ္
(တကယ္ကို
ကိုယ္လြတ္ခ်င္တယ္) တကယ္ကို မလြတ္ေၿမာက္ေတာ့ဘူး
အတိတ္ရဲ ့ခ်စ္ဒုကၡေတြ
အို တကယ္
ဘဝအသစ္ဆီ ေၿပးထြက္
ကဲ ကဲ အိုး
ေဟ့လက္ကမ္းေပး အခုိင္အမာ လက္တြဲမဲ့သူ လိုတယ္
တကယ့္ကို
နားလည္ေသာ တကယ့္ႏွလံုးသားထဲ ေတြ ့ခ်င္တယ္
တကယ္ကို မင္းအေသြးအသားထဲ
မွန္ေသာတရားမ်ားသာ
ေရလို တသြင္သြင္
စီးဆင္းခဲ့စမ္းပါ အခ်စ္ေရ
တကယ့္ လက္တြဲေဖာ္
ဒီလို အခ်ိန္မ်ား
ေရာက္ရွိလာ ေန ့ရက္တို ့
အခုေတာ့ ရင္နာစြာေလ
ေတာင့္တမိ
အို ဒုကၡညေတြ
မိုးလင္းပါဦး
ေရး လိုအပ္တယ္ လိုအပ္တယ္
မင္းရဲ ့တကယ့္အခ်စ္မ်ား
ၾကင္နာစြာ နားလည္ႏိုင္တယ္
ဒုကၡရဲ ့ဒဏ္ရာေတြ
အခ်စ္ကုသလိုက္
မင္းေၾကာင့္မို
့ဒုကၡေမ့ေပ်ာက္သြား
လိုအပ္ခ်က္က
မင္းအခ်စ္မ်ား ဘဝအသစ္ေရာက္လာမလား
လိုအပ္ခ်က္က
မင္းအခ်စ္မ်ား အို မင္းအခ်စ္ေဟ့ ေဘဘီလာပါဦး
(လိုအပ္တယ္
လိုအပ္တယ္/လုိအပ္ေနတယ္ မင္းရဲ ့တကယ့္အခ်စ္မ်ား)
No comments:
Post a Comment