ေရး - လင္းလင္း၊ ငယ္ငယ္
ဆို - လင္းလင္း၊ ငယ္ငယ္
ေလာကမွာမရွိတတ္ႏိုင္လို႔ကံကိုသာေက်းဇူးတင္တယ္ ယူျပီငါ့အေတြးမ်ားစြာလည္း
မင္းအနားမွာတဝဲလည္ရစ္တယ္ အျပံဳးမ်ားဇြဲနဲ႔ မနက္ မနက္တြဲေတြ႔ရေစဖို႔မင္းမရွိရင္မျဖစ္ေတာ့ျပီမို႔
အိမ္မက္မဟုတ္ဖို႔အရမ္းေတာင္းပန္တယ္
ငါ့ဘဝမွာမင္းတစ္ေယာက္သာပဲ အရူးအမူးက္ုျဖစ္ခဲ့ျပီပဲ ေဝးဖို႔ကိုေတြးဖို႔ခက္ခဲ
လက္ေတြ႔ဆို မျဖစ္ႏိုင္ေလာင္တယ္ ခ်ိဳသာတဲ့အနမ္းေတြနဲ႔ ငါ့မနက္ကိုလွပေစဖို႔
မင္းမရွိရင္မျဖစိေတာ့ျပီမို႔ အိမ္မက္မဟုတ္ဖို႔ အရမ္းေတာင္းပန္တယ္ အခ်စ္ရဆံုးကေလးေရ
ဘယ္အခါမွခြဲမသြားဘူး ယံုၾကည္ပါကေလးေရ
အတူေပ်ာ္မယ္အျမဲတမ္းေပါ့ ငါ့စိတ္မွာစြဲတယ္
ေနခ်င္ခဲ့အျမဲတမ္းမင္းရဲ့အနားေလး
အခ်စ္ရဆံုးကေလးေရ ဘယ္အခါမွခြဲမသြားဘူး
မေနႏိုင္ပါကေလးေရ ေနခ်င္တာမင္းအနားေလး
မင္းမရွိရင္မျဖစ္လို႔ ကိုယ္မငိုခ်င္ဘူးအခ်စ္ဆံုးေလး
အိုးကေလးေရ
ရင္မွာခံစားအခ်စ္တစ္ခု စဥ္းစားကာ စိတ္ေတြကူးခ်ိန္ မင္းနဲ႔ငါခ်စ္သူအျဖစ္နဲ႔အိမ္မက္မက္ခဲ့
လမ္းေတြမွာမင္းနဲ႔ေတြ႔ခ်ိန္ ေျပာမဲ့စကားေတြဘယ္မွာလဲ မင္းနဲ႔ငါအျမဲတမ္းေတြ႔ရယ္ အခ်ိန္ေတြရယ္ ေျပာမိခဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက အလုပ္ေတြပဲ
မင္းအၾကည့္ကမ်က္ရည္ဝဲ ငါ့စိတ္ကဘယ္လိုလဲ
ေမးခြန္းကိုအေျဖရွာဆဲ ေခါင္းထဲမွာေအာင္ျမင္မႈနဲ႔
အလုပ္အေၾကာင္းေတြက မင္းရဲ့အခ်စ္နဲ႔လြန္ေတြဆြဲ ငါတကယ္မွာမင္းကိုရူး
အသိုင္းအဝိုင္းကငါ့ကိုေျပာတယ္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာအခ်စ္တစ္ခု လက္ေတြ႔မွာအလုပ္ေတြမလုပ္ရင္မတည္ျမဲဘူး
ကၽြန္ေတာ့စိတ္ကမ်ားနဲ႔တူ
မင္းစိတ္ကအမ်ားနဲ႔တူ အၾကည့္ေတြထဲနားလည္မႈယူ ဆက္ေလွ်ာက္မယ့္လမ္းမမ်ားမွာ အလုပ္နဲ႔လူ
အမ်ားအျမင္မွာအတၱစိတ္နဲ႔သူ႔ရဲ့ဘဝကိုေရွ႕
ဆက္သူ
ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ ခ်စ္သူကို ပစ္တဲ့သူ
No comments:
Post a Comment