ေရး - ေက်ာ္သူစိုး၊
မင္းေမာ္ကြန္း
ဆို - ေက်ာ္သူစိုး၊
မင္းေမာ္ကြန္း
ေတေလစိတ္ဟာြယ္ေန
ဦးတည္ရာမဲ့သို႔ ေျခလွမ္းေန နားခိုရာအရိပ္ဆိုတာမရွိ
စိတ္ေတြဟာ
ေလေနလူေတြ ငါအေပအေတစကားေျပာဖို႔ရာမဲ့ေန လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ရာ မျဖစ္မေန
ပ်ံသန္းငွက္ငယ္ရဲ့အျဖစ္ေတြ
ရာသီဥတု ဆိုးဝါးနားခိုရာမဲ့ေနလားပမာ ငါဟာေတေလစိတ္ာေလေန
အေပအေတ
ငါ့ရဲ့အျဖစ္ဆိုး
စိတ္ဆိုးဖို႔ရာ မျဖစ္ဆံုးေတေလငွက္ရဲ့ေသေလ်က္ပမာ ငါဟာအသက္ရွဴေန
ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့
ကာဗြန္ကိုရွဴရႈိက္ အယူအမိုက္ ငယ္စဥ္ကေလးကေတမိုက္ ဂ်ပ္ပစီတစ္ေယာက္
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့
စရိုက္နဲ႔ေျပာင္းျပန္ လူလိမၼာၾကီးမိုက္ ဒါေတြကို လံုးဝမၾကိဳက္တဲ့ မိန္းကေလး
အသိုင္းအဝိုင္း
စြန္႔ပစ္ကာေမာင္းထုတ္ ငါဟာေလွ်ာက္လုပ္ အထုပတစ္ထုပ္နဲ႔လမး္ေတြေလွ်ာက္ရႈပ္
ဦးတည္ရမဲ့
မဲ့ကာဝဲေန ငွက္ငယ္ရဲ့အျဖစ္ ေမြးလာကတည္းက တစ္ေယာက္တည္းေရွ႕မွာလည္း
တစ္ေယာက္တည္းေပေတရင္းနဲ႔
သြားမွာပဲ အျမဲတမ္း ငါဟာ အေပအေတပဲ ေတေလဆဲ ေလေနဆဲ
ဆံုုၾကတယ္
ခြဲၾကတယ္ ခ်စ္ၾကတယ္ မုန္းၾကတယ္ ဒီအျဖစ္ေတြကမရႏိုင္တယ္
တစ္ေယာက္တည္း
အထီးက်န္တယ္ ႏွစ္ေယာက္တြဲ သြားခ်င္တယ္ ေဝးၾကဖို႔လူဆိုတာ ငါ့အသက္
ပဲရွိတယ္
မုန္းၾကဖို႔လူဆိုတာ ငါ့ခႏၶာပဲရွိတယ္ ဗလာနတၳိသုညပဲရွိ သိန္းသန္းဆိုတာမမွန္းႏိုင္ျပီ
ေပေတေနသည္
ေလေနသည္ ေသေနပါသည္ ေရွ႕ခရီးသြားဖို႔ရာ မျဖစ္ႏုိင္ျပီ ပ်ံသန္းဖို႔ရာ ခက္ေနျပီ
အျမဲလို စြန္းထင္းဒတဲ့
ဒီအမည္းစက္ေတြ ငါ့အေရျပားမွာ ေနရာအျပည့္ယူထားကာ
ညစ္ညမ္းကာ
ေပေရစုတ္ျပတ္ ငါ့ခႏၶာၾကီးက မတ္တပ္မေျပာပါနဲ႔ နင္ဟာဆန္ကုန္ေျမေလး
ငါ့စိတ္ေတြေလ
ငါ့အက်ိဳးေပး မေကာင္းလို႔ ေျမာင္းထဲေရာက္ခဲ့တဲ့ကိစၥက မင္းတို႔နဲ႔မပတ္သက္ပါဘူး
ထားလိုက္ေတာ့
အျမဲေနာက္က်တတ္တဲ့ ငါ့စိတ္ကူးေတြ ရူးေနလည္း မထူးေတာ့ျပီဘဲ အစ္ထဲနစ္ဆဲ
ရင္ကြဲနာက်ေနရတာ
အျမဲလိုပဲ ဒီအတိုင္းဆို အရႈံးနဲ႔အရႈံးမွာပဲ မေမ့ေတာ့ပါ
ဒီလိုဘဝမ်ိဳးကိုေတာ့
ရင္ထဲမွာ မေမ့ေတာ့ဘူး
No comments:
Post a Comment