ေရး - ကိုေနဝင္း
ဆို - ခိုင္ထူး၊ အိစံ
စိမ္လဲ့လဲ့ည လရိပ္သန္း
အခ်စ္ႏႈတ္ခမ္း အနမ္းေတြ ဖူးပြင့္ဖို႔ေလ
ေမွ်ာ္သူကိုသံသယၾကိဳး
ရစ္ေႏွာင္လႊမ္းရစ္ေနတုန္း သရဝဏ္ကူလွည့္ဦး
ၾကင္နာတဲ့အသည္းရွိတဲ့အရပ္ညႊန္မယ္ဆို
ဝါဆုိပန္းပြင့္ေဝ ပုန္းညက္ေတြေၾကြျပီမို႔
သိဟ္ရာသီ ဝါေခါင္မိုနဲ႔
လွမ္းလာခဲ့ေတာ့ ခတၱာေရ
ေႏွာင္းခက္ခက္စု အခ်စ္ရိပ္ဦး
စြန္႔သည့္ျမား အသည္းမွာစူးနစ္ခဲ့လို႔
သည္ဒဏ္ကို ရင္မွာေထြးေပြ႔ပိုက္ေထြးထားေနတုန္း
သရဝဏ္ကူပါဦး
အရင္လူဖ်က္စီးခဲ့တဲ့အခ်စ္ျပင္မယ္ဆို
ဝါဆုိပန္းပြင့္ေဝ ပုန္းညက္ေတြေၾကြျပီမို႔
သိဟ္ရာသီ ဝါေခါင္မိုနဲ႔
လွမ္းလာခဲ့ေတာ့ ခတၱာေရ
ေဆြးျမည့္ျမည့္ေန႔ ေမာင့္ကိုယ္စားမလြမ္းခ်င္ဘူး
အသက္ရယ္ မင္းဆံုးျဖတ္ျပီးမွ
ယံုမယ္ေနာ္ ဒီတစ္ခါ မင္းသစၥာျမဲရေစေမ
သရဝဏ္ကူညီလို႔
သည္အရင္ေၾကကြဲခဲ့တဲ့အတိတ္ႏွင္မယ္ဆို
ဝါဆုိပန္းပြင့္ေဝ ပုန္းညက္ေတြေၾကြျပီမို႔
သိဟ္ရာသီ ဝါေခါင္မိုနဲ႔
လွမ္းလာခဲ့ေတာ့ ခတၱာေရ
No comments:
Post a Comment