ေရး - လင္းနစ္
ဆို - လင္းနစ္
ေနညိဳရင္
တို ့ေဝးရမယ္ သိထားလည္း ေနာက္ဆံုးစကားေတြ ငါမေၿပာခ်င္ အလွဆံုး
မင္းရဲ
့မ်က္ဝန္းက မိုးေတြေဆြဦးမလား
တူညီစြာရင္ထဲရွိတဲ့
စိတ္ကူးမ်ားနင္မိ်ဳသိပ္လိုက္ပါ အခ်စ္ဆံုးရာ အလွဆံုးမင္းရဲ ့
ႏႈတ္ခမ္းက လြင့္ပ်ံလာတဲ့စကား
(နာရီသံပံုမွန္လည္တာ ေၾကာက္ရြံ ့လို ့ေနၿပီ ဒီလိုသာနာက်င္စြာ အဆံုးသတ္ရမွာလား
မေတြးရဲ
)
(ေနညိဳရင္
ငါတို ့ခြဲရမယ္ အခ်ိန္ေတြကိုရပ္ဆိုင္းထားခ်င္လည္း ၿပင္ဆင္ႏိုင္ခြင့္မရွိေလေသာ
ဘဝေတြရယ္
ေဆြးရၿပီး ယံုၾကည္ပါ ငါေၿပာခဲ့ပါရေစ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဆံုဆည္းၾကမယ္လို ့
နာက်င္စြာ
ႏႈတ္ဆက္ရေသာ ခဏေတြကို ငါမုန္းမိတယ္)
ယံုၾကည္စြာေမွ်ာ္လင့္မိသူ
ရင္ေမာသြား စကားလံုးမ်ား ၿငိမ္သက္ၿခင္းမွာ
ဆံုဆည္းခဲ့တဲ့
ခဏေလးက အတိတ္မွာအိပ္ေမာက်
No comments:
Post a Comment